Ik heb leuk nieuws vandaag: mijn boek ‘Fiftyfifty’ staat op de longlist voor het Managementboek van het Jaar 2022.
Fiftyfifty bevat een stappenplan voor het bevorderen van de doorstroom van vrouwen naar de top. Dit concrete stappenplan stelt elke organisatie in staat om binnen vijf jaar tenminste 50 procent vrouwen op elk management niveau te hebben tot en met het bestuur. Dit thema is nu erg actueel.
Het stappenplan is toepasbaar in het gehele Nederlandse bedrijfsleven, zowel de centrale als de lokale overheid en in de wetenschap (bijvoorbeeld op onze universiteiten).
Pak gerust de telefoon en bel mij op 0653377126. Of stuur een emailbericht naar robert.vos@rovos.nl als je met mij wilt overleggen hoe ook jouw organisatie maximaal inclusief kan worden.
Hoe wordt mijn profiel gevonden?En hoe wordt het vervolgens gelezen?
Jouw LinkedIn profiel wordt door recruiters vrijwel altijd gevonden omdat zij zoekcriteria in hun recruiter software invoeren en die vervolgens loslaten op bijna alle LinkedIn profielen binnen een bepaalde regio of een bepaald vakgebied. Het is dus software die jouw profiel vindt. Het maakt eigenlijk niet uit waar die woorden waarop jij gevonden wordt in jouw profiel staan. Hoe vaker “dat woord” in jouw profiel voorkomt, hoe hoger jouw profiel eindigt op hun “hit list”. Zo werkt nu eenmaal search engine optimization (SEO).
Als jij jezelf profileert als iemand die “beschikbaar” is en dat op een of meer plaatsen in je profiel vermeldt, dan is dat prima. Overigens kun je in je eigen LinkedIn profiel op de knop “beschikbaar” klikken en dan sta je al als “beschikbaar” bekend bij LinkedIn Recruiter, dat is de software die door veel recruiters wordt gebruikt.
Op het moment dat je bent gevonden – door LinkedIn Recruiter of soortgelijke zoekprogrammatuur – dan krijgt de recruiter jouw profiel onder ogen. Hij wil dan al die aanbevolen “trefwoorden” liever niet zien. Hij of zij wil jouw verhaal lezen.
Wat is jouw verhaal? Wie ben jij? Wat wil jij?
De recruiter wil dan niet langer door een diarree – excusez le mot – van trefwoorden moeten bladeren om er achter te komen wie jij bent. Hij of zij wil een spannend verhaal lezen.
Ook als ik in mijn stoel rustig door profielen zit te “swipen”, waarvan LinkedIn denkt dat deze profielen voor mij interessant kunnen zijn, dan wil ik een naam zien met een professionele foto én een aantrekkelijke, opvallende kopregel die mijn aandacht pakt, zoals bijvoorbeeld:
Jeanet Meijer stimuleert mensen om de beste versie van zichzelf te ontdekken
Wendy Verhallen tikje eigenwijze marketing communicatie teamplayer met vlotte pen
Een opvallende kopregel bevat dus niet het woord “beschikbaar”, want echt, dat zijn we toch allemaal? Een opvallende kopregel zegt niet “ik ben op zoek naar een nieuwe uitdaging”. Want echt, hoe ziet die nieuwe uitdaging er dan uit voor jou? Het is zo volstrekt nietszeggend. Vertel wat je zoekt! En vooral: waarom?
Een opvallende kopregel zegt in een regel (inderdaad, de oneliner) waarom jij doet wat jij doet. Waarom? Ik krijg bijvoorbeeld een kick van het helpen van mensen om op het pad te komen dat leidt naar hun goede leven. Daarom doe ik wat ik doe.
Nu je mijn aandacht hebt dankzij jouw aantrekkelijke kopregel, maak je mij vervolgens nieuwsgierig met jouw aansprekende profilering in de Info-sectie. Ik open bijvoorbeeld met: “Ik ben de enige (mannelijke) coach die ambitieuze en competente vrouwen helpt om de top binnen hun organisatie te bereiken opdat onze wereld daar beter van wordt.” Dat laatste is een variant op mijn “waarom?”. Dat ik een man ben, kan ik vanwege mijn duidelijke foto natuurlijk weglaten. Het levert mij veel profielbezoek op en … berichten om hierover te komen praten. Precies wat ik wil! Dankzij mijn aantrekkelijke, opvallende profiel.
En ga nog even door in deze belangrijke Info-sectie: vermeld je drie kernwaarden. Dus niet een waslijst, die ik toch niet ga onthouden. Dat komt later wel als een gesprek volgt. De Info-sectie is je commercial van 30 seconden. Dus ik schrijf bijvoorbeeld: “Ik geloof erg sterk in de onverbrekelijke samenhang tussen vrouw en man, in diversiteit en inclusie, en in inclusief leiderschap.”
En in de hier veelvuldig gebruikte drieslag vermeld je verder je drie kerncompetenties, dus competenties waar je heel erg goed in bent. En ik schrijf bijvoorbeeld: “Ik ben erg goed in actief luisteren, verbinden met mensen en inspirerend leiding geven aan medewerkers.”
Eindig je Info-sectie met een paar regels (geen waslijsten) met “trefwoorden” gescheiden door komma’s: “diversiteit, inclusie, leiderschap, fiftyfifty, …, beschikbaar, werkzoekend”. Kijk, hier staat “beschikbaar of werkzoekend” om die search engines tevreden te stellen. Kijk ook maar eens op mijn profiel om wat ideeën op te doen.
Houd je profiel leesbaar voor een normaal mens
Ook een recruiter is een normaal mens. Hij of zij wil jouw verhaal lezen.
Houd jouw profiel aantrekkelijk,opvallend en leesbaar
Ik hoorde ooit iemand zeggen dat achter elke succesvolle man een slimme vrouw staat. Kennelijk werkt dat: vrouw én man als een onverbrekelijke samenhang. Samen zijn die linker- en rechterhersenhelft tot grote dingen in staat. Vooropgesteld natuurlijk dat beide helften onbelemmerd met elkaar in dialoog zijn. Naar elkaar luisteren. Elkaar begrijpen en van elkaar leren. Op die wijze ontstaan de beste beslissingen. Anno 2017 houdt dat beslissingen in die ons verder helpen. Creativiteit, duurzaamheid en innovatie. Creatieve oplossingen ontstaan door een open dialoog tussen verschillende inzichten. Zo’n dialoog mag best pittig zijn. Maar wel met respect voor elkaars verschil van mening. En door te luisteren naar elkaar ontstaan juist die creatieve oplossingen die ons meer duurzaamheid bieden. Het moedigt vaak innovatie aan. Nieuwe oplossingen voor “oude” problemen. Daarom is diversiteit en inclusie zo belangrijk. Dát brengt ons samen verder.
Meer vrouwen op leidinggevende posities in het bedrijfsleven, in de politiek en in de wetenschap is daarom van cruciaal belang. Wat dat betreft hebben we nog een lange weg te gaan. Dit artikel concentreert zich op onze Tweede Kamer omdat volgende week de Tweede Kamerverkiezingen plaatsvinden. Jij mag je uitspreken over de samenstelling van onze volksvertegenwoordiging. Onze huidige Tweede Kamer telt 58 vrouwen; dat is ruim 38% van het totaal aantal van 150 Kamerleden. Een eeuw geleden trad het eerste vrouwelijke Kamerlid aan (lees meer over vrouwen in de Tweede Kamer).
Vandaag, 8 maart, is het internationale vrouwendag. Een week voor onze TK-verkiezingen. Een mooi moment om goed na te denken hoe wij meer vrouwen in onze Tweede Kamer kunnen krijgen. Meer vrouwen in de politiek? Ja inderdaad, want als je de afgelopen weken toch weer ziet hoe die mannetjes elkaar de maat nemen, dan ontkom je er gewoon niet aan te denken dat die van hem (1) toch weer langer lijkt te zijn dan die van hem (2). Waar gaat het over, mannen? Over meer creativiteit om onze hedendaagse uitdagingen te lijf te gaan? Zoals de werkgelegenheid? Over meer duurzaamheid om de klimaatverandering tegemoet te treden voor het te laat is? Over het vergroten van onze innovatiekracht zodat onze kinderen en kleinkinderen ook nog een duurzame en mooie wereld tot hun beschikking hebben? #hoedan vroeg een bekende televisiepresentator zich af. Daar hebben wij nu het talent en de competenties van vrouwen heel hard bij nodig.
Waarom staat achter elke succesvolle mannelijke lijsttrekker altijd een slimme vrouw? Uitgezonderd dan de Partij voor de Dieren, waar Marianne Thieme haar scepter zwaait. OK. Dus daarom stem altijd op de eerste vrouw op een lijst. Dat is vaak de nummer twee, dat hebben de meeste mannelijke lijsttrekkers inmiddels wel goed begrepen. Helaas blijkt mijn stem op nummer 2 van de lijst niet te helpen om meer vrouwen in de Tweede Kamer te krijgen. Zij kwam namelijk toch wel in de Tweede Kamer. Het actieprogramma Stem op een vrouw nodigt je uit om jouw voorkeurstem op een vrouw slim uit te brengen. Zij stellen: “Let hierbij op de peilingen. Stel dat een partij volgens de peilingen tien zetels krijgt, dan is het slim om te stemmen op de vrouw(en) die buiten de eerste tien kandidaten vallen. Zo kunnen zij door voorkeurstemmen toch in de Kamer komen! Kijk natuurlijk ook vooral naar de vrouw die jou het meeste aanspreekt. Want als we allemaal op dezelfde vrouw zouden stemmen, dan zou het aantal vrouwen in de Kamer helaas niet toenemen. We hopen dat de vele verschillende vrouwen en mannen in Nederland ook kiezen voor verschillende vrouwen op de kieslijsten.”
Op basis van de laatste stand van de Peilingwijzer kom ik tot het volgende stemadvies. Als zich in het getoonde bereik – bijvoorbeeld: de VVD scoort tussen de 23 en 27 zetels – een vrouw bevindt op die lijst, stem dan (bij meer vrouwen) op de laagst geplaatste vrouw. In dit geval… oeps, de VVD laat op plek 23 t/m 27 (vijf plekken) geen enkele vrouw zien! Tja, dan kijk ik nog even verder…
Enfin, het systeem zal nu wel duidelijk zijn. Dan ontstaat het volgende beeld – nogmaals op basis van de laatste stand in de Peilingwijzer, het zogenoemde gewogen gemiddelde van alle opiniepeilers:
Lijst
Partij
Peilingwijzer
Vrouw binnen bereik
1
VVD
23-27
Geen
2
PvdA
12-14
14. Marith Volp
3
PVV
22-26
Geen
4
SP
13-15
Geen
5
CDA
17-19
18. Joba van den Berg-Jansen
6
D66
17-20
20. Monica den Boer
7
ChristenUnie
5-7
6. Stieneke van der Graaf
8
GroenLinks
14-17
15. Laura Bromet
9
SGP
3-5
Geen
10
Partij voor de Dieren
4-6
6. Eva van Esch
11
50PLUS
4-7
4. Corrie van Brenk
13
VNL
0-1
Geen
14
DENK
0-2
Geen
16
Forum voor Democratie
0-2
Geen
De partijen die in de laatste Peilingwijzer niet boven de kiesdrempel kwamen zijn in bovenstaand staatje niet meegenomen. Overigens zitten daar enige partijen tussen met vrouwelijke lijsttrekkers, die wellicht jouw aandacht verdienen: Ancilla van de Leest van de Piratenpartij (lijst 20), Sylvana Simons van Artikel 1 (lijst 21) en Tara-Joëlle Fonk van MenS (lijst 27).
Het valt mij dus op dat in het getoonde bereik bij VVD, PVV, SP, SGP, VNL, DENK of Forum voor Democratie geen vrouwen op hun lijst staan. Daarmee laten deze partijen in mijn statische statistieke ogen een behoorlijk vrouwelijke kans liggen. En eigenlijk verbaast mij dat niet eens zozeer als ik die mannetjesputters bezig zie. Die mannen kúnnen gewoon geen vrouw krijgen.
De in bovenstaande tabel genoemde vrouwen staan het laagst op hun lijst binnen het genoemde bereik van de Peilingwijzer. Natuurlijk ben jij geheel vrij in het kiezen van jouw partij en de vrouw op jouw lijst. Dat kan ook best nog wat lager op de lijst van jouw keuze zijn. Maar ik ben eruit en haar naam prijkt in bovenstaande tabel.
Meer vrouwen in onze Tweede Kamer! Omdat dit goed is voor ons land, onze toekomst en die van onze kinderen en kleinkinderen. Vrouwen spelen daarin een zeer belangrijke, zo niet de belangrijkste rol. Laat hun talent niet links liggen! Omdat de hier getoonde partijen bij elkaar ruim 240 vrouwen op hun kandidatenlijsten hebben staan, is het theoretisch zelfs mogelijk om een volkomen 100% vrouwelijke Tweede Kamer te kiezen. Als je dat zou willen… Dus 50-50% moet geen enkel probleem zijn!
P.S. Binnen het bedrijfsleven kunnen we niet stemmen op meer vrouwen op leidinggevende posities. Terwijl zij er wel volop aanwezig zijn. Mijn Hij-voor-Zij programma helpt hen en hun bedrijven verder. Neem contact op als je hierover meer wilt weten.
Nee, deze blog gaat niet over pizza’s. Het gaat deze keer over onze vier jaargetijden. De meteorologische lente begint op 1 maart. Prachtig woord: meteorologische lente. Vond Georgina Verbaan ook in haar recente NRC-column. Maar waarom al op 1 maart?
Kent u die rijtjes nog? De lente begint op 21 maart, de zomer op 21 juni, de herfst op 21… nee, op 23 september en de winter op 21… oeps! 22 december. Makkelijk toch? Nee dus!
Lente
Op het moment dat de zon in het lentepunt staat – sterrenbeeld Ram of Ariës – duurt de dag even lang als de nacht. De zon staat recht boven de evenaar die dan ook wel evennachtslijn wordt genoemd. De equinox. Overal op aarde met uitzondering van beide polen. Op de Noordpool start dan de lange pooldag van zes maanden en op de Zuidpool de even lange poolnacht van zes maanden. Op beide polen bestaat feitelijk maar een windrichting: precies op de Noordpool brengt elke eerste stap die je zet je altijd in zuidelijke richting. Op de Zuidpool natuurlijk het omgekeerde. Pas bij elke volgende stap kun je kiezen: recht vooruit verder naar het zuiden, terug naar het noorden of naar rechts naar het westen of links naar het oosten. En dat is elke dag van het jaar waar. Maar dit allemaal terzijde: oost west, thuis best.
Op 21 maart reist de zon van het zuidelijk halfrond naar het noordelijk halfrond. Het weer wordt langzaam maar zeker aangenamer op het noordelijk halfrond. De dagen worden langer, de nachten korter. Het wordt lente. Ik schrijf zojuist “de zon reist van zuid naar noord”, maar we weten natuurlijk dat dit komt omdat de aarde ongeveer 23,5° gekanteld staat op haar baan rondom de zon. Je kunt ook lekker aan rekenen slaan. Hoe hoog staat de zon op het midden van die dag, 21 maart, aan ons firmament? Wel, je weet dat wij op ongeveer 52° noorderbreedte leven, dus de zon staat 52 graden lager wanneer de zon bovenop de evenaar staat. Op 21 maart bereikt de zon in Nederland een hoogste stand van ongeveer 38° (90° minus 52°) boven de horizon.
Onze “praktische” tijdsindeling loopt niet helemaal synchroon met de omloopsnelheid van de aarde om de zon. Vandaar onze schrikkeljaren (elke vier jaar 29 februari) en het niet-hebben van een schrikkeljaar in 1600 en onlangs in 2000. Daarom valt de astronomische lente dit jaar op maandag 20 maart 2017 om 10:28 uur.
Zomer
Zodra de zon sterrenbeeld Kreeft binnenvliegt, bereikt de zon zijn hoogste stand aan onze hemel: 38 graden plus die 23,5° die ik eerder noemde, dus een maximale hoogte van ongeveer 51° boven de horizon. De zon staat die dag recht boven de Kreeftskeerkring op 23,5 graad Noorderbreedte. De zomer begint dit jaar op woensdag 21 juni 2017 om precies 04:24 uur. Dat betekent dat als jij die woensdagmiddag op het Scheveningse strand lekker in de zon ligt te bakken, de zon alweer is begonnen aan zijn reis terug naar het zuiden.
Herfst
En op zijn reis naar het zuiden passeert de zon opnieuw de evenaar op 23 september. De tweede equinox. De dag en nacht duurt weer overal even lang (behalve op de polen); de zon komt op pal in oosten en gaat die dag onder pal in het westen. Overal op de aarde hetzelfde fenomeen. Grappig hè. Dit jaar zal dat om eerder vermelde redenen weer ietsje anders zijn: vrijdag 22 september 2017 om 20:02 uur. Overigens begint dan de herfst, maar weten allemaal dat de aarde nog lekker warm na kan gloeien. Vaak kunnen we nog lekker lang buiten zitten. Het wordt wel snel donker, dat dan weer wel.
Winter
En de cyclus is rond als de zon haar meest zuidelijke positie bereikt in sterrenbeeld Steenbok. Op dat moment staat zij boven de Steenbokskeerkring op ongeveer 23,5 Zuiderbreedte. Op 22 december – dit jaar op 21 december 2017 om 16:28 uur – bereikte hij zijn hoogste stand van slechts 15 graden boven de horizon (38 graden minus 23,5). Het wordt kouder; de winter begint echt.
Meteorologische data
Waarom kiezen die meteorologen nu 1 maart, 1 juni, 1 september en 1 december? Omdat het nu eenmaal makkelijker is om allerlei analytische berekeningen te maken. Vaste data. Mijn vraag is heel simpel: waarom dan niet 1 april, 1 juli, 1 oktober en 1 januari gekozen? Dat spoort met onze vertrouwde indeling in kwartalen. En… met mijn gevoel voor de jaargetijden. Alles ijlt namelijk altijd iets na. Ook de opwarming en afkoeling van de aarde ijlt na in de mate waarin de zon zijn reis aflegt tussen de beide keerkringen. Door die zogenoemde “time lag” voel je het pas op 1 juli echt warmer worden, terwijl de zon al op zijn terugweg is. Dan begint ook pas onze vakantieperiode.
Dus meteorologen: corrigeer deze grote fout en laat de lente beginnen op 1 april, de zomer op 1 juli enzovoorts. Ik wil wedden dat het verhaal over ‘climate change’ dan ook geloofwaardiger wordt, toch?!
Allereerst wens ik iedereen op dit prachtige zakelijke netwerk een gelukkig, gezond en voorspoedig 2017 toe, in het bijzonder mijn directe connecties. Mede dankzij jullie ben ik in staat uit mijn schulp te kruipen en nieuwe mensen te ontmoeten. Mijn eigen coach hield vol dat niets moet in dit leven behalve ONTmoeten. En als je daarover nadenkt, vind je meer woorden die met “ont-“ beginnen en werkelijk spannend zijn: ontdekken, ontwerpen, ontspannen, ontwikkelen, ontmoeten inderdaad, ontroeren en ga zo maar door. Daarom is het zo leuk om op LinkedIn gewoon eens je tweede en derde ring te “ontdekken” of gewoon eens iemand op te zoeken. Iemand uit het verleden…
Vrienden en bekenden kennen het volgende verhaal al, maar het blijft leuk om te vertellen. Een paar jaar geleden heb ik ooit in die periode tussen de beide Kerstdagen en Nieuwjaarsdag de vele mappen met die in de loop van 40 jaar verzamelde visitekaartjes – business cards – doorgenomen. Eigenlijk was ik van plan ze allemaal direct in de blauwe bak te kieperen, maar iets weerhield mij daar van. Weet je, dacht ik, ik ga eens kijken of ik die relaties van vroeger – in binnen- en buitenland – op dit netwerk kan vinden. Er zaten veel kaartjes tussen uit de tijd dat e-mailadressen nog geen gemeengoed waren laat staan (06)-nummers. Toch zag ik kans ruim 500 (!) allerleukste reacties los te krijgen. Mijn netwerk breidde zich in een paar dagen enorm uit en de “goh, hoe gaat het met jou?” berichtjes waren niet van de lucht. Gewoon leuk. O ja, en hieruit resulteerde ook gewoon twee mooie nieuwe opdrachten!
Toch moet mij iets van het hart. Tot op de dag van vandaag zie ik nog steeds dat er mensen zijn die op LinkedIn twee of meer profielen hebben. Wie van de drie is de ware Robert Vos? Wil de echte Robert Vos op staan? Om het zoekplaatje uitdagender te maken ontbreekt vaak een goed gelijkende pasfoto. En soms tref je twee of drie profielen met dezelfde keurige foto aan! Krijg nou wat…!
Voorkom dat jouw profiel meer dan een keer op LinkedIn staat. Dus begin met het verwijderen van oude profielen. Login op elk oud profiel en meld die account af onder “Account en instellingen” rechts bovenin in je webbrowser. Ook in de LinkedIn app op je smartphone kun je eenvoudig doen onder Instellingen | Account | Account sluiten. Besef wel dat je al je connecties op deze accounts dan ook meteen kwijt bent! Jammer, maar het is niet anders. “Makkelijker gezegd dan gedaan”, hoor ik je zeggen: “Want ik ben mijn wachtwoord vergeten.” Natuurlijk kun je de bekende “wachtwoord vergeten” procedure volgen. “Ja hallo!”, hoor ik je weer uitroepen: “Dat e-mailadres waar de link naar toe wordt gezonden om een nieuw wachtwoord op te kunnen geven was van mijn vroegere werkgever en is misschien zelfs al opgeheven.” Tja, dan ben je ook niet handig bezig geweest!
Goede raad mag dan duur zijn, onmogelijk is het niet. Login met je meest recente LinkedIn account (die weet je toch nog wel, hè?) en ga naar het Helpcentrum van LinkedIn. Kies de optie “Contact met ons opnemen” en geef aan dat je een of meer dubbele accounts van jezelf wilt opheffen. Vermeld je contactgegevens, opdat het LinkedIn team in Amsterdam een en ander kan verifiëren. Zij nemen daartoe contact met je op. En tja, je bent ook hiermee alle connecties van die oude verlopen accounts kwijt. Jammer, maar dit overkomt je beslist geen tweede keer meer. Lees het hier nog maar eens na. Ook handig als je überhaupt LinkedIn niet meer in komt…
Hoe voorkom je dit nu allemaal? Heel simpel. Gebruik tenminste twee e-mailadressen in je LinkedIn account. Als je dat nog niet hebt, ga dan naar “Account en instellingen” rechts bovenin je webbrowser, selecteer Account | Basisgegevens en Voeg e-mailadressen toe. Ook in de LinkedIn app is dat makkelijk onder Profiel Instellingen te regelen. De aanbeveling is om naast je werk e-mailadres ook tenminste een privé e-mailadres op te geven – “just in case”. Een van deze adressen functioneert als je primaire e-mailadres. Daarmee log je in en LinkedIn stuurt daar alle berichten en meldingen naar toe. De secundaire e-mailadressen kun je gebruiken om in te loggen als je werk e-mailadres plotseling is opgeheven (bijvoorbeeld omdat jij naar een andere werkgever bent overgestapt of simpelweg bent ontslagen).
Nu we toch met e-mailadressen bezig zijn… Verwijder oude e-mailadressen! Ik stuur wel eens een oud-en-vertrouwd e-mailtje naar een e-mailadres in het LinkedIn profiel en dan blijkt dat (1) het e-mailadres niet meer te bestaat of (2) het adres is in onbruik geraakt wat ik altijd merk aan een “volle inbox” melding. Dat staat erg onprofessioneel, dus houdt dat alsjeblieft goed bij. Het komt heel erg vaak voor. Veel vaker zelfs dan dubbele profielen. Dus check het meteen even bij jezelf.
Ik wens je heel veel succes met netwerken in 2017. Dat werkt het makkelijkst en meest betrouwbaar met slechts één eenduidig en compleet LinkedIn profiel met een heldere en duidelijke pasfoto. Steek vervolgens je hoofd buiten je eigen “comfort zone” – da’s die eerste ring met jouw connecties op LinkedIn – en ontmoet nieuwe mensen en organisaties in je tweede en derde ring. Je mag mijn netwerk daarbij gebruiken. Ik breng je graag in contact met nieuwe mensen. Want heus, buiten jouw “comfort zone” bevindt zich een geweldig mooie wereld met nieuwe kansen en mogelijkheden. Succes!
Twee interessante verschijnselen blijven al decennia de gemoederen bezighouden. Het eerste betreft de continue uitstroom van hoogopgeleide vrouwen uit het bedrijfsleven, de politiek en de wetenschap. Natuurlijk is daar de kinderwens – van vrouwen én mannen – en de bijbehorende zorg die nog steeds voor een groot deel op de schouders van de vrouw terecht komt. Echter, de oorzaak van dit verschijnsel blijkt veel simpeler: vrouwen worden onvoldoende erkend, onvoldoende gewaardeerd en te laag beloond. Ondanks of misschien wel dankzij hun noeste arbeid komen zij niet door dat gepercipieerde glazen plafond heen. Zij verlaten het bedrijfsleven en beginnen voor zichzelf.
Het tweede verschijnsel kennen we als de Wet van Sullerot. De invloedrijke Franse feministe Evelyne Sullerot constateerde reeds in 1968 dat beroepen waarin veel vrouwen werken een laag aanzien hadden. Haar Wet bepaalt dat een beroep in belangrijkheid (in termen van beloning en aanzien) daalt naarmate het door meer vrouwen wordt uitgeoefend. Dat is even slikken.
Want wij willen juist meer vrouwen op leidinggevende posities in dit land. Wij willen in ons op dit punt ernstig achtergebleven land meer Herna Verhagens en Annemarie Rakhorsten, meer Khadija Aribs en Jeanine Hennis-Plasschaerts, en meer José van Dijks en Ionica Smeetsen. Meer ambitieuze en competente vrouwen in de leiding – naast even ambitieuze en competente mannen – om die Wet van Sullerot naar de prullenmand te verwijzen. Daarom bestaat er nu behoefte aan een disruptive executive management development programma. Disruptive in de zin dat wij breken met de traditionele masculiene management development programma’s en de daaruit voortvloeiende masculiene organisatieculturen. Waarmee de erkenning, de waardering en de beloning van ambitieuze vrouwen en mannen op juiste en gelijke hoogte kan worden gebracht. Het ultieme doel is “het goede leven” in een betere wereld. Een inclusieve wereld waarin creativiteit, duurzaamheid en innovatie door samenwerking belangrijker is dan uitsluitend winst.
Dit disruptive programma luistert naar de naam Wo+men on Board. Het verhoogt de zichtbaarheid van deze ambitieuze vrouwen én mannen, het biedt training en coaching van leiderschapskwaliteiten die in de 21ste eeuw het verschil gaan maken en tenslotte bereidt het deze vrouwen en mannen voor op een plaats in de Raad van Bestuur, in de hoogste politieke colleges en in de overige Colleges van Bestuur.
Wij beginnen volgende maand met dit programma en de inschrijvingen staan nu open via deze website. En als dit programma voor u niet op het juiste moment komt, geef het dan alstublieft door aan uw dochters en zonen, vriendinnen en vrienden, collega’s en uw huidige leiding. Met dit programma creëren wij persoonlijk, authentiek leiderschap waar samenwerking hand in hand gaat met gezonde competitie.
Mijn aanbeveling aan de politiek is dan ook om die moderne koffiemachine die “marktwerking” heet de deur uit te gooien. Laat de overheid vervolgens investeren in grote, innovatieve, creatieve en duurzame projecten. Bijvoorbeeld: een nationaal deltaplan voor alle lokale N-wegen; een nationaal deltaplan voor betaalbare huurwoningen (ook voor onze vluchtelingen); voortvarende aanpak van de ecologische hoofdstructuur; duurzaam vergroten van de sluizen in de Afsluitdijk; een nieuw en meer innovatief nationaal energieplan; een visie en een lange- en korte termijnstrategie op belangrijke infrastructuren zoals het spoor, het hoogspanningsnet, het aardgasnet, het telefonienet, de kabel en dergelijke; belangrijke culturele initiatieven; ontwikkelingshulp binnen en buiten Nederland, enzovoorts, enzovoorts. Alles innovatief, creatief en bovenal duurzaam!
Ik beschik over een lange lijst met interessante duurzame initiatieven op velerlei gebied waarvan de gehele Nederlandse bevolking kan profiteren. Maar waar komt het geld vandaan om deze grote investeringen te financieren? Aanvankelijk lenen op de kapitaalmarkt. Dat kost natuurlijk geld, namelijk rente. Kijk – daar zit al gelijk voordeel #1. De rente is vrijwel 0% en drukt dus nauwelijks op de begroting. Mensen kunnen weer aan het werk. Het aantal uitkeringen daalt, lonen en salarissen kunnen weer stijgen en mensen gaan weer consumeren. Bedrijven, bijvoorbeeld bouwondernemers en hun toeleveranciers gaan weer investeren en dragen belasting af. Wetenschappelijke instellingen dragen bij door innovatief onderzoek en het aandragen van creatieve oplossingen. Belastingopbrengsten stijgen. Op den duur hoeft de overheid niet langer te lenen en kan de staatsschuld afnemen mede dankzij begrotingsoverschotten. Mogelijke inflatie kan bestreden worden met het meest voor de hand liggende gereedschap: rente. Een paar procentpunten “gecontroleerde” inflatie – gecontroleerd met het dan wel werkende rentemiddel – is goed voor onze nationale schuld, onze eigen schulden en … vanwege de oplopende rente ook goed voor onze pensioenen.
Terwijl ik dit schrijf meldt het CBS dat er thans sprake is van negatieve inflatie. Goed of slecht? Dalende prijzen lijken erg leuk, maar vergeten we nu echt dat lonen, salarissen en pensioenen al jaren op hetzelfde niveau worden gehouden (dus reëel omlaag gingen)? En dat de tarieven van de honderdduizenden al of niet tegen-wil-en-dank benoemde zelfstandigen-zonder-personeel (zzp’er) al jaren dalen? Dus negatieve inflatie is voor onze economie en voor elk van ons individueel enorm slecht. We hebben geen behoefte aan dalende prijzen, lonen en tarieven, maar “gewoon… WERK!”.
Revolte, revolutie, burgeroorlog – het kan zomaar
Mensen die aan het werk zijn – goed betaald werk uitvoeren – zijn gelukkiger. Het voelt goed, het voelt beter. Als ook de gewone mensen weer goed betaald werk hebben, dan vallen zij minder snel over hoge bonussen van de mannen aan de top (ik zeg bewust mannen en dus niet vrouwen). Natuurlijk zijn die bonussen te hoog geweest en moeten absoluut naar een emotioneel verstandig niveau. Het verschil in inkomen – en vooral in vermogens – is op dit moment te groot en dat moedigt de diepe weerzin tegen het establishment verder aan. Tot de revolutie uitbarst: angry nativism tegen de kosmopolitische elites! De kans op toenemende burgerlijke ongehoorzaamheid, dalende belastingmoraal, opstanden en revoltes neemt zienderogen toe. Dat beperkt zich echt niet tot het Midden-Oosten. Kijk maar eens naar London (UK), Athene (Griekenland) en delen in Amerika. Dus waarom niet hier? Als we hier Jihadisten kunnen verwachten, waarom dan geen ontevreden Nederlanders die nu eindelijk wel eens de knuppel in het hoenderhok willen gooien. Een naam kennen we al. Revolutie of burgeroorlog in Nederland mag bij voortzetting van het huidige anti-arbeidsbeleid niet worden uitgesloten. Dat minister mr. Asscher (PvdA) meent met het pompen van een paar honderd miljoen euro’s in de Nederlandse economie het lek boven water te krijgen, toont de naïviteit en ondeskundigheid van deze regering aan. Gebruik dat geld om grote duurzame infrastructurele en andere projecten aan te nemen. En leen geld bij tegen lage rente om grotere, complexere, meer duurzame projecten aan te besteden. Dát creëert werk – gewoon… WERK!
En tenslotte: scheldt schulden kwijt voor mensen die met hun vingernagels boven het spreekwoordelijke ravijn hangen. Zonder kwijtschelding zullen zij nooit meer op een zinvolle wijze deel kunnen nemen aan de Nederlandse samenleving. Zij kwijnen weg (=vernietiging van potentieel talent) of vormen de wortels van een volksoproer.
Tenzij het verstand wint
Hopelijk breekt snel het verstand door en wordt gekozen voor welhaast Keynesiaans beleid: WERK! Nog vorige maand meldden ambtenaren dat er op dit moment geen ruimte is voor investeringen. Hoe beperkt kun je denken?! De huidige generatie denkt in beperkingen en bezuinigingen en niet langer in kansen en mogelijkheden. Het roer moet serieus om anders keert de wal het schip. Als mensen weer aan het werk gaan, weer inkomen verdienen en kunnen consumeren, uiteraard (deels) doorgaan met het terugbrengen van schulden en aflossen van hypotheken. Als mensen weer waardevol betaald werk verrichten en zichzelf weer in waarde zien toenemen, hun eigenwaarde weer zien stijgen, dan zullen zij minder tijd willen besteden aan twitter of Facebook om hun gal over de Nederlandse samenleving te spuien. Vluchtelingen kunnen met open armen worden ontvangen, want met al dat werk bij de overheid, in het bedrijfsleven en in de zorg zullen wij die handen, hun kennis en ervaring hard nodig hebben. Bovendien verlaagt hun aanwezigheid de gemiddelde leeftijd in Nederland en ook dat is weer goed voor onze pensioenen. Tenslotte zullen de ruimte voor gemeenschapszin weer zien groeien. Het alom getoond woord respect krijgt zijn betekenis terug en belangrijker: er wordt gewoon weer naar gehandeld. Dus “gewoon… WERK!” lost heel veel problemen in dit land op. Die oude Partij van de Arbeid – weet je nog, die partij met die “ideologische veren” – wist daar vroeger alles van.
Dit is deel twee van een serie van drie artikelen. Het eerste deel verscheen gisteren. Het derde en laatste deel verschijnt morgen.
Staatsschuld en begrotingstekort
Onze staatsschuld is inderdaad hoog: 65,3% van ons bruto binnenlands product. Ons begrotingstekort (verschil tussen lopende inkomsten en uitgaven in een gegeven jaar) komt dit jaar uit op ongeveer 1,5%. Ter vergelijking: de staatsschuld van de Verenigde Staten bedraagt ruim 107% van hun BBP met een begrotingstekort in 2016 voorzien op ongeveer 3,3%. Binnen de Europese Unie heeft de Europese Commissie – volstrekt arbitrair – vastgesteld dat het begrotingstekort niet hoger mag zijn dan 3%. Onder bijzondere omstandigheden mag een land hier een paar keer van afwijken, maar het wordt dan wel scherp gemonitord en er kunnen boetes volgen. Boetes die er niet op zijn gericht het lopende tekort te verkleinen, integendeel. Vandaar dat deze spaarzaam worden uitgedeeld. Zo’n tekort vul je aan met leningen – staatsleningen (obligaties) – waarvan de rente weer drukt op de begroting én de staatsschuld neemt toe. Die staatsschuld mag volgens de Europese Commissie niet hoger zijn dan 60% van het BBP. Oops! Hoewel onze staatsschuld daalt, voldoet Nederland nog niet aan dit criterium.
Savings zijn ook bezuinigingen
In een samenleving die snakt naar “Gewoon… werk!” bezuinigen onze (semi-)overheid, ons nationale en internationale bedrijfsleven, inclusief het midden- en kleinbedrijf, die zogenoemde “motor van onze economie” alsmede onze wetenschappelijke instellingen. Terwijl meer handen aan de bedden nodig zijn, worden steeds meer mensen die werkzaam zijn/waren in de zorg op straat gezet. Onze ouderen vereenzamen en mogen wat langer met hun incontinentieluiers doen tot de urine hen langs de kuiten loopt. Terwijl de “I” van investeringen dramatisch terugloopt, neemt de “S” van “savings” (besparingen) astronomische vormen aan. Iedereen bezuinigt, iedereen bespaart. Iedereen lost hypotheken en leningen af. Niemand investeert. Banken houden geld in reserve (deels omdat zij thans verplicht zijn grotere reserves aan te houden) en verlenen mondjesmaat kredieten.
Pensioenverzekeraars verzuipen in het geld, maar dreigen pensioenuitkeringen te moeten korten (negatieve indexering) omdat rekenrentes hen verplichten nog grotere reserves aan te houden. Waarmee het inkomen van een groeiende groep 67-plussers afneemt of in het gunstigste geval stabiliseert. Noemden we hen niet eerder op onze marketing seminars de nieuwe “big spenders”? Niet meer dus. Ik ken gepensioneerden die inmiddels noodgedwongen een bijbaan zoeken…
BTW-verhoging per 1 oktober 2012
Met minder investeringen en lagere inkomens dalen ook de belastingopbrengsten. De verhoging van het hoge BTW-tarief met maar liefst 2% naar 21% per 1 oktober 2012 trof de gehele Nederlandse bevolking ogenschijnlijk even hard. Echter, de sterkste schouders ondervinden de minste last of kennen hun sluiproutes. Consumenten besparen liever dan dat zij consumeren. Besparen betekent heel vaak leningen en hypotheken aflossen. Dat geld komt terecht bij … de banken.
“Wat zoek je? Gewoon… werk!”
De enige economische entiteit die bezuinigingen kan – en volgens de Amerikaanse econoom en Nobelprijswinnaar Paul Krugman onmiddellijk moet stoppen is de Overheid. Na de grote beurskrach van 1929 en de daaropvolgende Grote Depressie kwam de Britse econoom John Maynard Keynes met het antwoord: “creëer werk!”. De meeste overheden volgden zijn adviezen halfslachtig op en alle ellende – vooral in Duitsland – leidde uiteindelijk tot de Tweede Wereldoorlog. In Amsterdam getuigt het Amsterdamse Bos (“Boschplan”) nog van de door de gemeente destijds ingezette werkverschaffing.
Het derde en laatste deel van deze reeks artikelen verschijnt morgen.
Zo’n enkele keer is er een TV-commercial die mij aan het lachen maakt. Je kent hem vast wel. Die directeur van Klaverblad Verzekeringen die met zijn vingers langs de keuzeknoppen op de nieuwe koffiemachine gaat: “Ta, ta, ta, ta, hm… hè?” Zijn collega loopt langs en vraagt: “Wat zoek je?”, waarop het wanhopige antwoord luidt: “Gewoon… KOFFIE!” Die wanhopige toon waarop dat wordt gezegd, geweldig! Dat zoiets gewoons als koffie niet is te vinden op de nieuwste generatie koffiemachines…
Hetzelfde geldt in onze huidige vrije markteconomische samenleving. Als ik jonge veertigers en rijpe vijftigers tegenkom, die wanhopig met hun teveel aan vrije tijd worstelen en dan aan hen vraag: “Wat zoek je?” dan is het voor de hand liggende wanhopige antwoord: “Gewoon… WERK!”.
Even voor de goede orde: betaald werk! Goed betaald werk. Goed werk. Vrije tijd lijkt wel erg prettig, maar het kost geld. In je vrije tijd consumeer je wat je tijdens producerende uren verdient. Een mooie dagbalans lijkt acht uren werken (produceren), acht uren consumeren op een of andere wijze en acht uren slapen. Zo ongeveer dan. De geest (ratio), het gevoel (emotie), het lichaam en zingeving kunnen dan in balans komen. Het goede leven. Gewoon… WERK!
Als het betaalde werk goed is, dan geeft dat voldoening. Vertel me wat je doet en ik vertel je wie je bent. In dit gelukkigste land ter wereld blijken toch steeds meer mensen zich luidruchtig en soms ronduit beledigend en onbeschoft af te zetten tegen de elite in het algemeen en directeuren van banken, van pensioenverzekeraars, van woningcorporaties en van zorgverzekeraars en tegen gemeenteraadsleden, kamerleden, ministers en wethouders in het bijzonder. En ook tegen mensen die hen juist aan goed, betaald werk willen helpen: vertegenwoordigers van het UWV, uitzendbureaus, werving- en selectiebureaus. Maar zelfs ook tegen hulp- en zorgverleners: ambulance- en brandweerpersoneel, buschauffeurs en verpleegsters. Waar komt deze diepe weerzin tegen “het establishment” vandaan? Gewoon… het ontbreken van WERK!
Mind the Gap
Als de “knows” (de elite) niet actief en bewust luisteren naar de “no knows” dan kunnen er dramatische dingen gebeuren. Uit het niet zo verre verleden weten we dat als de vermogenden en welgestelden (de “haves”) niet luisteren naar werkzoekenden (de “havenots”) – denk weer even aan die jonge veertigers en rijpe vijftigers én die toenemende groep van zeer ervaren zestigers die zelden ziek zijn en een weelde aan expertise met zich meedragen – dan kunnen er revolutionaire dingen gebeuren. Dus zorg gewoon voor… WERK!
Bezuinigingsbeleid
De voortdurende bezuinigingspolitiek werkt verstikkend. Deze politiek werd in 2010 hartstochtelijk ingezet door CDA-minister Jan-Kees de Jager, minister van Financiën in het eerste kabinet onder leiding van Mark Rutte (VVD) en gedoogd door Geert Wilders (PVV). Na de financiële crisis van 2008 en het noodzakelijk geachte redden van de zogenoemde systeembanken ABNAMRO, ING-bank en later ook SNS-bank leek voor sommige, vooral monetaire economen bezuinigen (austerity) de enig juiste weg. Staatsschuld terug naar een arbitrair overeengekomen niveau of lager en het tekort op de lopende begroting niet verder laten oplopen dan 3%, liefst terug naar 0%. Dat de hierop volgende economische crisis mede zijn oorzaak vindt in dit beleid wordt terzijde geschoven en de werkloosheid loopt dan ook op. Het volk heeft geen boodschap aan deze academische exercities. Wat wil het volk dan wel? Gewoon… WERK!
Partij van de … Arbeid?
In 2012 gaat Rutte verder met de Partij van de Arbeid omdat Geert Wilders verdere bezuinigingen niet ziet zitten. Wat hij wel zit zitten, blijft vooralsnog een raadsel, want met het verbannen van hoofddoeken creëer je ook geen werk. Rutte-II dus verder met de Partij van de … gewoon: Arbeid! Maar dat blijkt ijdele hoop. Omdat deze generatie socialisten als de dood is om als geldsmijters te worden weggezet, continueert zij in de persoon van Jeroen Dijsselbloem het monetaristische bezuinigingsbeleid. Herinner je je deze nog: “Sinterklaas bestaat. Daar zit íe achter de tafel”, waarbij Wiegel (VVD) in 1972 wees naar de PvdA-leider Joop den Uijl. Dat zal hen nooit weer gebeuren. Dus blijven wij snakken naar gewoon… WERK!
Het gaat hier om een drietal artikelen, waarvan de delen twee en drie morgen respectievelijk overmorgen gepubliceerd zullen worden: “Wordt vervolgd”.
Het Nederlandse bedrijfsleven heeft de grootste moeite met het werven van ervaren ICT-professionals. Volgens het jaarlijkse HR Trends-onderzoek zijn de problemen een stuk groter dan voorzien. Dat vooral bedrijven in de financiële sector moeite hebben om vacatures gericht op ICT’ers te vervullen, komt volgens de onderzoekers door de recente reorganisaties binnen die bedrijfstak: ”Die schrikken mogelijk toekomstige werknemers af.” Dezelfde wervingsproblemen doen zich ook voor in de detail- en groothandel.
Het HR Trends-onderzoek is een jaarlijks terugkerend, onafhankelijk, representatief onderzoek van Performa Uitgeverij uitgevoerd door salaris- en HR-dienstverlener ADP Nederland samen met het organisatieadviesbureau Berenschot onder ruim 1.000 Nederlandse HR-professionals. HR Trends is het grootste onderzoek onder HR-professionals in Nederland. HR Trends 2016-2017 is tot stand gekomen met hulp van HR-beroepsverenigingen, certificeerders, intermediairs en vaktijdschriften.
HR worstelt op de arbeidsmarkt
Berenschot stelt: “Hoewel de werkloze beroepsbevolking nog altijd aanzienlijk groter is dan voor de crisis merkt ook de HR professional in bepaalde sectoren dat de arbeidsmarkt aantrekt. Uit het jaarlijkse HR Trends onderzoek blijkt dat ruim een derde van de HR professionals inmiddels knelpunten ervaart bij de werving van nieuwe medewerkers. Vorig jaar had maar een kwart van de HR professionals problemen bij het ingevuld krijgen van vacatures en men had deze toename ook niet voorzien.”
ADP spreekt van een ”mismatch” tussen de vraag en het aanbod op de arbeidsmarkt. Daarbij is er over de gehele linie vooral veel vraag naar ervaren professionals en weinig tot geen vraag naar starters. Qua opleidingsniveau is er de meeste vraag naar mbo’ers en hbo’ers.
Om nieuw personeel te vinden, gebruikt het merendeel van de HR-professionals bekende middelen, zoals de eigen corporate website. Daarnaast wordt er vaak contact gezocht met opleidingsinstituten en beurzen.
Specialisten vind je met specialisten
Het werven van specialisten – vooral als het om technici en ICT’ers gaat – is een vak, een specialistisch vak. De doorsnee recruiter spreekt heel vaak de taal van de specialist niet voldoende. Hij of zij “verstopt” zich dan snel achter checklijsten: HBO-diploma, Prince2, ITIL, Scrum, Agile en ga zo maar door. Check! Vaak “competenties”, die door het wapperen met een certificaat makkelijk kunnen worden aangetoond. Dat het hier eerder om vaardigheden dan om competenties gaat wordt gemakshalve genegeerd. Ook bij getalenteerde, eventueel talentvolle specialisten hoort het ook te gaan om hun intrinsieke motivatie, om de zaken die zij zelf werkelijk belangrijk vinden (kernwaarden) en om hun zogenoemde kerncompetenties. Kunnen zij luisteren? Kunnen zij problemen analyseren en oplossingen overtuigend presenteren. Staan zij open voor een dialoog waarin wellicht betere oplossingen – in samenwerking met anderen – worden gevonden? Of blijven zij hangen in hun favoriete XYZ-oplossing? XYZ? Check!
Werven – en bij voldoende aanbod selecteren – van technici en ICT’ers is echt specialistenwerk. In deze persoonlijke blog wil ik een specialistisch werving- en selectiebureau onder uw aandacht brengen dat al veel jaren zijn sporen heeft verdiend. En voor alle duidelijkheid: ik heb er zelf vele jaren met plezier gewerkt en ben er nog steeds aandeelhouder van. Met gepaste trots. Zodat u weet dat ik inderdaad een belang heb. Transparantie is nu eenmaal een van mijn kernwaarden.
Haselhoff Groep
Niet voor niets hét werving- en selectiebureau in het ICT-domein. Consultants met oog voor de klant en hart voor zaak: ICT-talent. Actief sinds 1986 en altijd scherp gebleven op de nieuwste ICT-ontwikkelingen. Zij weten welk ICT-talent u zoekt en zij spreken uit eigen jarenlange ICT-ervaring de taal van deze professionals. Lezers van het ICT-vakblad Computable nomineren Haselhoff Groep al enige jaren als de beste ICT-recruiter van Nederland.
Als het begrip customer intimacy ergens in de praktijk wordt gebracht, dan is dat bij dit gespecialiseerde werving- en sectiebureau. Zij beschikken over een uitgebreid netwerk van ICT professionals. Het persoonlijke contact met dit kostbare netwerk wordt goed onderhouden. Ook voor tijdelijk werk beschikken zij snel over de best beschikbare en ervaren professional. Niet alleen de techneut, maar ook project- en programmamanagers, relatie- en servicemanagers en indien gewenst ICT-managers in vele maten en gewichten (m/v). De selectiegesprekken verlopen zeer gestructureerd en de consultants dringen door tot wat de ICT-professional echt beweegt. Zodat een goede match met de vragende partij kan worden gemaakt.
Natuurlijk is het mogelijk om een Haselhoff consultant tijdelijk in dienst te nemen om een wervingsopdracht “in-huis” uit te voeren. Een direct lijntje met de “back-office” van Haselhoff Groep is ook dan beschikbaar om snel te ‘scoren’.
Dus als uw organisatie moeite heeft met het vinden van ervaren ICT’ers, kijk dan eens op http://www.haselhoff.nl of bel de heer Gerrit Jan Hondelink op (0346) 586 000. U zult er geen spijt van hebben.
