Maandelijks archief: augustus 2016

Creatief – Duurzaam – Innovatief

Alle goede dingen komen in drieën. Dat zit in onze cultuur. De vader, de zoon en de heilige geest. Ruim twee eeuwen geleden ontstond de slogan Vrijheid, Gelijkheid en Zusterschap (enige artistieke vrijheid is mij niet vreemd). Amsterdam “verdiende” na de Tweede Wereldoorlog zijn devies Heldhaftig, Vastberaden, Barmhartig. En toen in mijn jeugd de Nederlandsche Spoorwegen nog op tijd reden: Vlug, Veilig en Voordelig. Drie-eenheden: het blijven de beste slogans. Dat geldt ook voor onze 21ste eeuw: “Creatief, Duurzaam en Innovatief”.

Zo’n slogan met de bijbehorende aanpak werkt alleen bij diversiteit en inclusiviteit. Om creatief, duurzaam en innovatief te kunnen handelen, zullen we alle talent binnen onze Europese samenleving moeten mobiliseren. Dat talent vind je in alle lagen van onze bevolking: mannen én vrouwen, autochtonen én allochtonen (wat die begrippen dan ook precies mogen inhouden) ongeacht godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook. Zo staat het in artikel 1 van onze Grondwet. Erken die verschillen overigens. Niet om te divergeren of te discrimineren, maar om te convergeren en talent in diversiteit te binden. Dus niemand op voorhand uitsluiten. “Op voorhand” is altijd gebaseerd op vooroordelen waaraan onze Grondwet refereert. Dan misken je op voorhand talent in mensen die een andere taal spreken, een ander of geen geloof aanhangen, kortom: anders zijn dan jij. Wij doen onszelf daarmee te kort. Met divers talent lossen we onze maatschappelijke, sociaal- en financieel economische problemen op: creatiever, duurzamer en innovatiever. En vermoedelijk sneller.

Creatief

CreatiefDe website Carrièretijger beschrijft het zo: “Als je creatief bent, bedenk je originele ideeën, oplossingen en methoden voor je werksituatie. Ook ontwikkel je nieuwe werkwijzen waarmee bestaande werkwijzen verbeterd of vervangen kunnen worden.” Hersenonderzoek heeft ons geleerd dat creativiteit vooral huist in onze rechterhersenhelft, de helft die doorgaans (niet altijd) bij vrouwen beter is ontwikkeld dan bij mannen.

Duurzaam

DuurzaamDe Verenigde Naties definiëren dit begrip als volgt: “Duurzame ontwikkeling is de ontwikkeling die aansluit op de behoeften van het heden zonder het vermogen van de toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen”. In een wereld waar mannen sterk competitief zijn ingesteld en vrouwen meer collaboratief, zal je de zorg van onze People & Planet eerder toevertrouwen aan vrouwen dan aan mannen. O ja, over die derde P voor Profit zou je wellicht een aardige dialoog kunnen voeren…

Innovatief

InnovatiefIk ga weer even naar de website van Carrièretijger en ik lees daar: “Mensen met innovatief talent zijn in staat om vooruit te denken en kansen te zien; te bedenken waar mensen in de toekomst behoefte aan zullen hebben; buiten de bestaande kaders te denken en om ideeën voor iets nieuws succesvol over te brengen zodat ze bewaarheid worden.” In een divers Europa (de globalisten onder ons mogen dit in een ruimer perspectief zien) zullen diverse mensen behoeften hebben aan diverse producten en diensten. Niet iedereen is gecharmeerd van McDonald’s.

Diversiteit & inclusiviteit kunnen dus in geen enkele marketing strategie ontbreken; dienen een standaard onderdeel te zijn in onze business en verdienmodellen. Sluit je iemand uit, dan sluit je kansen uit. Zo simpel is dat, ondernemer! De aandachtige lezer zal hierboven geconstateerd hebben dat ik heb gediscrimineerd. Ik heb vrouwen bevooroordeeld boven mannen. Dat is not done in de huidige feodale en VOC/WIC-verhoudingen in Nederland. Tenslotte besloten De Heren van Negentien tot de oprichting van de nederzetting Nieuw Amsterdam en dus niet de Vrouwen van Negentien. Laten we daar duidelijk over zijn. Maar zonder dollen: we hebben gewoon iedereen nodig (ongeacht wie dan ook – zie Grondwet) om volop te oogsten op belangrijke waarden in de 21ste eeuw: creativiteit, duurzaamheid en innovatiekracht.

Vrouw en Man – de onverbrekelijke samenhang

Natuurlijk kunnen we volhouden dat vrouwelijkheid in mannen kan huizen en mannelijkheid ook in vrouwen, maar wees eens eerlijk: mannen praten over auto’s, vrouwen en seks. Vrouwen praten over elkaars uiterlijk, kinderen en over van alles. Jongens spelen met autootjes en meisjes met poppen. Wil je het graag anders zien? Natuurlijk weet ik wat het politiek correcte of sociaal gewenste antwoord is. Dan zal er heel wat moeten veranderen, want het is gewoon zoals het is. Accepteren en deal with it! In vrijwel elke normale verdeling gedraagt 80% van de mannen zich gewoon mannelijk en 80% van de vrouwen zich gewoon vrouwelijk. Onze cultuur, inclusief de folders van Bart Smit moedigen dat aan. Anno 2016 nog steeds. À propos, 10% van de mannen/vrouwen zijn extreem mannelijk/vrouwelijk en 10% van de mannen en vrouwen zijn vrouwelijker respectievelijk mannelijker. En daar is niets mis mee. Niet vergeten: ze horen er allemaal bij – inclusiviteit!

In dit betoog volg ik verder de rode draad: 80% van onze mannen en vrouwen. Dus ik laat de “ijzeren maagden” en “domme blondjes” omwille van het argument even buiten beschouwing. Idem voor wat betreft de “macho’s” en de “watjes”. In plaats van de verschillen tussen man en vrouw uit te vergroten, te ridiculiseren (wat ik zojuist deed), te bagatelliseren of nog erger: de ene sekse superieur te maken ten opzichte van de andere, zoek ik bewust de onverbrekelijke samenhang tussen beide seksen. En breid die samenhang maar uit over alles en iedereen.

Het klassieke voorbeeld van die onverbrekelijke samenhang is in menige cultuur het gezin: man en vrouw samen als hoeksteen van de samenleving. Overigens sluit ik man-man gezinnen of vrouw-vrouw gezinnen niet uit evenals alleenstaande vaders en moeders. Allemaal diversiteit en die we niet mogen uitsluiten. Mijn betoog beperkt zich bewust tot de rode draad; die 80% waar man en vrouw samen de opvoeding en zorg van het nageslacht voor hun rekening nemen zoals dat al eeuwenlang over de hele wereld gebeurt. Dat soms de gekozen vorm – het huwelijk tot de dood ons scheidt – niet altijd even gelukkig uitpakt is een probleem van een andere orde. Zelfs vandaag de dag blijken vrouwen in Afrika – mede dankzij microkredieten – zeer goed in staat om hun micro-economie naar een hoger plan te ontwikkelen – al of niet met de hulp van de man.

Dus ook in onze besturen

Voor het besturen van organisaties en ondernemingen in de 21ste eeuw geldt hetzelfde. De onverbrekelijke samenhang tussen vrouw en man levert binnen instellingen, organisaties en ondernemingen niet alleen hogere opbrengsten op geïnvesteerd vermogen, maar ook creativiteit, duurzaamheid en innovatiekracht.

De business case voor meer diversiteit en inclusiviteit bestaat en is meer dan overtuigend. Ik ben bang dat het geringe empathische, mogelijk zelfs verstandelijke vermogen van de huidige voornamelijk mannelijke leiding er oorzaak van is dat onze samenleving de voordelen van deze synergie nog steeds niet oogst. Ook voor wat betreft empathie ben je bij de vrouw doorgaans aan het goede adres. Over haar verstandelijke vermogen bestaat inmiddels geen twijfel meer.

De synergie tussen vrouwen en mannen in project- en programma management teams, in lijnmanagement teams (op elk niveau) en in directies, Raden van Bestuur en Raden van Commissarissen levert betere resultaten op. Empirische en veldonderzoeken tonen dit al enige jaren aan. Voorwaarde is dat de mix tenminste 70/30, liever 60/40 en optimaal 45/55 bedraagt. In elk voornamelijk uit mannen bestaand team zouden tenminste drie vrouwen aanwezig moeten zijn. Evenzeer geldt dat in een niet zo vaak voorkomend voornamelijk uit vrouwen bestaand team tenminste drie mannen aanwezig zouden moeten zijn. Weer die drie-eenheid, want dan gebeurt er tenminste “iets”! En voor alle volledigheid: het optimum ligt bij 55% vrouwen en 45% mannen…

Hoe pakken we dit aan?

Mannen mogen vandaag beginnen met meer ruimte geven aan de vele competente vrouwen om hen heen. Vrouwen mogen vandaag beginnen om zonder schroom de geboden ruimte in te nemen. Het geheel wordt er beter – veel beter – van. Dus ook de mannen die (een deel van) hun ruimte opgeven, delen mee in de totale “winst”. Een succesvolle aanpak vind je hier.

Zoals niet elk man-vrouw huwelijk een doorslaand succes is (om over gelijke sekse huwelijken nog maar even te zwijgen), zo zal ook een divers team kunnen falen. Dat deden mannenteams de afgelopen 400 jaar ook met grote regelmaat en nog steeds: Enron, Lehman Brothers, Imtech, V&D, enzovoorts.

Teambuilding

Teamselectie en teambuilding blijven ook hier uiterst belangrijke zaken. De juiste en gewenste complementaire waarden en competenties zijn van groot belang. Besef dat mannen en vrouwen anders denken over waarden en competenties. En in de combinatie schuilt juist de kracht! Gedrag en houding verdienen ook aandacht en eventueel aanpassing om goede communicatie in de vorm van een voortdurende dialoog tussen alle teamleden te optimaliseren. Door naar elkaar te luisteren, elkaar te begrijpen en van elkaar te leren groeit het vertrouwen en het commitment.  En komen de juiste besluiten tot stand. Die ook nog eens gedragen worden door de organisatie.

Authenticiteit versterkt diversiteit.

Laat vrouwen authentiek vrouw blijven en vooral niet de kunst van “het spel” leren van mannen. “Het spel” is zo 20ste eeuw (en ouder) en moet snel worden vervangen door nieuw divers en inclusief leiderschap. Over “dat spel” zal ik in een volgende blog schrijven. En laat mannen evenzeer authentiek man blijven en laat hen ruimte bieden aan authentieke competente vrouwen opdat de synergie kan gaan werken. Dit levert creatief, duurzaam en innovatief leiderschap op. Precies wat wij in de 21ste eeuw hard nodig zullen hebben.

Wat zoek je? Gewoon… WERK! (3 van 3)

Gooi het roer om!

Mijn aanbeveling aan de politiek is dan ook om die moderne koffiemachine die “marktwerking” heet de deur uit te gooien. Laat de overheid vervolgens investeren in grote, innovatieve, creatieve en duurzame projecten. Bijvoorbeeld: een nationaal deltaplan voor alle lokale N-wegen; een nationaal deltaplan voor betaalbare huurwoningen (ook voor onze vluchtelingen); voortvarende aanpak van de ecologische hoofdstructuur; duurzaam vergroten van de sluizen in de Afsluitdijk; een nieuw en meer innovatief nationaal energieplan; een visie en een lange- en korte termijnstrategie op belangrijke infrastructuren zoals het spoor, het hoogspanningsnet, het aardgasnet, het telefonienet, de kabel en dergelijke; belangrijke culturele initiatieven; ontwikkelingshulp binnen en buiten Nederland, enzovoorts, enzovoorts. Alles innovatief, creatief en bovenal duurzaam!

Ik beschik over een lange lijst met interessante duurzame initiatieven op velerlei gebied waarvan de gehele Nederlandse bevolking kan profiteren. Maar waar komt het geld vandaan om deze grote investeringen te financieren? Aanvankelijk lenen op de kapitaalmarkt. Dat kost natuurlijk geld, namelijk rente. Kijk – daar zit al gelijk voordeel #1. De rente is vrijwel 0% en drukt dus nauwelijks op de begroting. Mensen kunnen weer aan het werk. Het aantal uitkeringen daalt, lonen en salarissen kunnen weer stijgen en mensen gaan weer consumeren. Bedrijven, bijvoorbeeld bouwondernemers en hun toeleveranciers gaan weer investeren en dragen belasting af. Wetenschappelijke instellingen dragen bij door innovatief onderzoek en het aandragen van creatieve oplossingen. Belastingopbrengsten stijgen. Op den duur hoeft de overheid niet langer te lenen en kan de staatsschuld afnemen mede dankzij begrotingsoverschotten. Mogelijke inflatie kan bestreden worden met het meest voor de hand liggende gereedschap: rente. Een paar procentpunten “gecontroleerde” inflatie – gecontroleerd met het dan wel werkende rentemiddel – is goed voor onze nationale schuld, onze eigen schulden en … vanwege de oplopende rente ook goed voor onze pensioenen.

Terwijl ik dit schrijf meldt het CBS dat er thans sprake is van negatieve inflatie. Goed of slecht? Dalende prijzen lijken erg leuk, maar vergeten we nu echt dat lonen, salarissen en pensioenen al jaren op hetzelfde niveau worden gehouden (dus reëel omlaag gingen)? En dat de tarieven van de honderdduizenden al of niet tegen-wil-en-dank benoemde zelfstandigen-zonder-personeel (zzp’er) al jaren dalen? Dus negatieve inflatie is voor onze economie en voor elk van ons individueel enorm slecht. We hebben geen behoefte aan dalende prijzen, lonen en tarieven, maar “gewoon… WERK!”.

Revolte, revolutie, burgeroorlog – het kan zomaar

Mensen die aan het werk zijn – goed betaald werk uitvoeren – zijn gelukkiger. Het voelt goed, het voelt beter. Als ook de gewone mensen weer goed betaald werk hebben, dan vallen zij minder snel over hoge bonussen van de mannen aan de top (ik zeg bewust mannen en dus niet vrouwen). Natuurlijk zijn die bonussen te hoog geweest en moeten absoluut naar een emotioneel verstandig niveau. Het verschil in inkomen – en vooral in vermogens – is op dit moment te groot en dat moedigt de diepe weerzin tegen het establishment verder aan. Tot de revolutie uitbarst: angry nativism tegen de kosmopolitische elites! Meaningful WorkDe kans op toenemende burgerlijke ongehoorzaamheid, dalende belastingmoraal, opstanden en revoltes neemt zienderogen toe. Dat beperkt zich echt niet tot het Midden-Oosten. Kijk maar eens naar London (UK), Athene (Griekenland) en delen in Amerika. Dus waarom niet hier? Als we hier Jihadisten kunnen verwachten, waarom dan geen ontevreden Nederlanders die nu eindelijk wel eens de knuppel in het hoenderhok willen gooien. Een naam kennen we al. Revolutie of burgeroorlog in Nederland mag bij voortzetting van het huidige anti-arbeidsbeleid niet worden uitgesloten. Dat minister mr. Asscher (PvdA) meent met het pompen van een paar honderd miljoen euro’s in de Nederlandse economie het lek boven water te krijgen, toont de naïviteit en ondeskundigheid van deze regering aan. Gebruik dat geld om grote duurzame infrastructurele en andere projecten aan te nemen. En leen geld bij tegen lage rente om grotere, complexere, meer duurzame projecten aan te besteden. Dát creëert werk – gewoon… WERK!

En tenslotte: scheldt schulden kwijt voor mensen die met hun vingernagels boven het spreekwoordelijke ravijn hangen. Zonder kwijtschelding zullen zij nooit meer op een zinvolle wijze deel kunnen nemen aan de Nederlandse samenleving. Zij kwijnen weg (=vernietiging van potentieel talent) of vormen de wortels van een volksoproer.

Tenzij het verstand wint

Hopelijk breekt snel het verstand door en wordt gekozen voor welhaast Keynesiaans beleid: WERK! Nog vorige maand meldden ambtenaren dat er op dit moment geen ruimte is voor investeringen. Hoe beperkt kun je denken?! Quote John_Maynard_KeynesDe huidige generatie denkt in beperkingen en bezuinigingen en niet langer in kansen en mogelijkheden. Het roer moet serieus om anders keert de wal het schip. Als mensen weer aan het werk gaan, weer inkomen verdienen en kunnen consumeren, uiteraard (deels) doorgaan met het terugbrengen van schulden en aflossen van hypotheken. Als mensen weer waardevol betaald werk verrichten en zichzelf weer in waarde zien toenemen, hun eigenwaarde weer zien stijgen, dan zullen zij minder tijd willen besteden aan twitter of Facebook om hun gal over de Nederlandse samenleving te spuien. Vluchtelingen kunnen met open armen worden ontvangen, want met al dat werk bij de overheid, in het bedrijfsleven en in de zorg zullen wij die handen, hun kennis en ervaring hard nodig hebben. Bovendien verlaagt hun aanwezigheid de gemiddelde leeftijd in Nederland en ook dat is weer goed voor onze pensioenen. Tenslotte zullen de ruimte voor gemeenschapszin weer zien groeien. Het alom getoond woord respect krijgt zijn betekenis terug en belangrijker: er wordt gewoon weer naar gehandeld. Dus “gewoon… WERK!” lost heel veel problemen in dit land op. Die oude Partij van de Arbeid – weet je nog, die partij met die “ideologische veren” – wist daar vroeger alles van.

Welcome to the Future

WERK! WERK! WERK!

Wat zoek je? Gewoon… WERK! (2 van 3)

Dit is deel twee van een serie van drie artikelen. Het eerste deel verscheen gisteren. Het derde en laatste deel verschijnt morgen.

Staatsschuld en begrotingstekort

StaatsschuldmeterOnze staatsschuld is inderdaad hoog: 65,3% van ons bruto binnenlands product. Ons begrotingstekort (verschil tussen lopende inkomsten en uitgaven in een gegeven jaar) komt dit jaar uit op ongeveer 1,5%. Ter vergelijking: de staatsschuld van de Verenigde Staten bedraagt ruim 107% van hun BBP met een begrotingstekort in 2016 voorzien op ongeveer 3,3%. Binnen de Europese Unie heeft de Europese Commissie – volstrekt arbitrair – vastgesteld dat het begrotingstekort niet hoger mag zijn dan 3%. Onder bijzondere omstandigheden mag een land hier een paar keer van afwijken, maar het wordt dan wel scherp gemonitord en er kunnen boetes volgen. Boetes die er niet op zijn gericht het lopende tekort te verkleinen, integendeel. Vandaar dat deze spaarzaam worden uitgedeeld. Zo’n tekort vul je aan met leningen – staatsleningen (obligaties) – waarvan de rente weer drukt op de begroting én de staatsschuld neemt toe. Die staatsschuld mag volgens de Europese Commissie niet hoger zijn dan 60% van het BBP. Oops! Hoewel onze staatsschuld daalt, voldoet Nederland nog niet aan dit criterium.

Savings zijn ook bezuinigingen

In een samenleving die snakt naar “Gewoon… werk!” bezuinigen onze (semi-)overheid, ons nationale en internationale bedrijfsleven, inclusief het midden- en kleinbedrijf, die zogenoemde “motor van onze economie” alsmede onze wetenschappelijke instellingen. Terwijl meer handen aan de bedden nodig zijn, worden steeds meer mensen die werkzaam zijn/waren in de zorg op straat gezet. Onze ouderen vereenzamen en mogen wat langer met hun incontinentieluiers doen tot de urine hen langs de kuiten loopt. Save or InvestTerwijl de “I” van investeringen dramatisch terugloopt, neemt de “S” van “savings” (besparingen) astronomische vormen aan. Iedereen bezuinigt, iedereen bespaart. Iedereen lost hypotheken en leningen af. Niemand investeert. Banken houden geld in reserve (deels omdat zij thans verplicht zijn grotere reserves aan te houden) en verlenen mondjesmaat kredieten.
Pensioenverzekeraars verzuipen in het geld, maar dreigen pensioenuitkeringen te moeten korten (negatieve indexering) omdat rekenrentes hen verplichten nog grotere reserves aan te houden. Waarmee het inkomen van een groeiende groep 67-plussers afneemt of in het gunstigste geval stabiliseert. Noemden we hen niet eerder op onze marketing seminars de nieuwe “big spenders”? Niet meer dus. Ik ken gepensioneerden die inmiddels noodgedwongen een bijbaan zoeken…

BTW-verhoging per 1 oktober 2012

Met minder investeringen en lagere inkomens dalen ook de belastingopbrengsten. De verhoging van het hoge BTW-tarief met maar liefst 2% naar 21% per 1 oktober 2012 trof de gehele Nederlandse bevolking ogenschijnlijk even hard. Echter, de sterkste schouders ondervinden de minste last of kennen hun sluiproutes. Consumenten besparen liever dan dat zij consumeren. Besparen betekent heel vaak leningen en hypotheken aflossen. Dat geld komt terecht bij … de banken.

“Wat zoek je? Gewoon… werk!”

De enige economische entiteit die bezuinigingen kan – en volgens de Amerikaanse econoom en Nobelprijswinnaar Paul Krugman onmiddellijk moet stoppen is de Overheid. Na de grote beurskrach van 1929 en de daaropvolgende Grote Depressie kwam de Britse econoom John Maynard Keynes met het antwoord: “creëer werk!”. De meeste overheden volgden zijn adviezen halfslachtig op en alle ellende – vooral in Duitsland – leidde uiteindelijk tot de Tweede Wereldoorlog. In Amsterdam getuigt het Amsterdamse Bos (“Boschplan”) nog van de door de gemeente destijds ingezette werkverschaffing.

Het derde en laatste deel van deze reeks artikelen verschijnt morgen.

Wat zoek je? Gewoon… WERK! (1 van 3)

Zo’n enkele keer is er een TV-commercial die mij aan het lachen maakt. Je kent hem vast wel. Die directeur van Klaverblad Verzekeringen die met zijn vingers langs de keuzeknoppen op de nieuwe koffiemachine gaat: “Ta, ta, ta, ta, hm… hè?” Zijn collega loopt langs en vraagt: “Wat zoek je?”, waarop het wanhopige antwoord luidt: “Gewoon… KOFFIE!” Die wanhopige toon waarop dat wordt gezegd, geweldig! Dat zoiets gewoons als koffie niet is te vinden op de nieuwste  generatie koffiemachines…

Hetzelfde geldt in onze huidige vrije markteconomische samenleving. Als ik jonge veertigers en rijpe vijftigers tegenkom, die wanhopig met hun teveel aan vrije tijd worstelen en dan aan hen vraag: “Wat zoek je?” dan is het voor de hand liggende wanhopige antwoord: “Gewoon… WERK!”.

Even voor de goede orde: betaald werk! Goed betaald werk. Goed werk. Vrije tijd lijkt wel erg prettig, maar het kost geld. In je vrije tijd consumeer je wat je tijdens producerende uren verdient. Een mooie dagbalans lijkt acht uren werken (produceren), acht uren consumeren op een of andere wijze en acht uren slapen. Zo ongeveer dan. De geest (ratio), het gevoel (emotie), het lichaam en zingeving kunnen dan in balans komen. Het goede leven. Gewoon… WERK!

Als het betaalde werk goed is, dan geeft dat voldoening. Vertel me wat je doet en ik vertel je wie je bent. In dit gelukkigste land ter wereld blijken toch steeds meer mensen zich luidruchtig en soms ronduit beledigend en onbeschoft af te zetten tegen de elite in het algemeen en directeuren van banken, van pensioenverzekeraars, van woningcorporaties en van zorgverzekeraars en tegen gemeenteraadsleden, kamerleden, ministers en wethouders in het bijzonder. En ook tegen mensen die hen juist aan goed, betaald werk willen helpen: vertegenwoordigers van het UWV, uitzendbureaus, werving- en selectiebureaus. Maar zelfs ook tegen hulp- en zorgverleners: ambulance- en brandweerpersoneel, buschauffeurs en verpleegsters. Waar komt deze diepe weerzin tegen “het establishment” vandaan? Gewoon… het ontbreken van WERK!

Mind the Gap

Mind the GapAls de “knows” (de elite) niet actief en bewust luisteren naar de “no knows” dan kunnen er dramatische dingen gebeuren. Uit het niet zo verre verleden weten we dat als de vermogenden en welgestelden (de “haves”) niet luisteren naar werkzoekenden (de “havenots”) – denk weer even aan die jonge veertigers en rijpe vijftigers én die toenemende groep van zeer ervaren zestigers die zelden ziek zijn en een weelde aan expertise met zich meedragen – dan kunnen er revolutionaire dingen gebeuren. Dus zorg gewoon voor… WERK!

Bezuinigingsbeleid

De voortdurende bezuinigingspolitiek werkt verstikkend. Deze politiek werd in 2010 hartstochtelijk ingezet door CDA-minister Jan-Kees de Jager, minister van Financiën in het eerste kabinet onder leiding van Mark Rutte (VVD) en gedoogd door Geert Wilders (PVV). Na de financiële crisis van 2008 en het noodzakelijk geachte redden van de zogenoemde systeembanken ABNAMRO, ING-bank en later ook SNS-bank leek voor sommige, vooral monetaire economen bezuinigen (austerity) de enig juiste weg. Staatsschuld terug naar een arbitrair overeengekomen niveau of lager en het tekort op de lopende begroting niet verder laten oplopen dan 3%, liefst terug naar 0%. Dat de hierop volgende economische crisis mede zijn oorzaak vindt in dit beleid wordt terzijde geschoven en de werkloosheid loopt dan ook op. Het volk heeft geen boodschap aan deze academische exercities. Wat wil het volk dan wel? Gewoon… WERK!

Partij van de … Arbeid?

pvdaIn 2012 gaat Rutte verder met de Partij van de Arbeid omdat Geert Wilders verdere bezuinigingen niet ziet zitten. Wat hij wel zit zitten, blijft vooralsnog een raadsel, want met het verbannen van hoofddoeken creëer je ook geen werk. Rutte-II dus verder met de Partij van de … gewoon: Arbeid! Maar dat blijkt ijdele hoop. Omdat deze generatie socialisten als de dood is om als geldsmijters te worden weggezet, continueert zij in de persoon van Jeroen Dijsselbloem het monetaristische bezuinigingsbeleid. Herinner je je deze nog: “Sinterklaas bestaat. Daar zit íe achter de tafel”, waarbij Wiegel (VVD) in 1972 wees naar de PvdA-leider Joop den Uijl. Dat zal hen nooit weer gebeuren. Dus blijven wij snakken naar gewoon… WERK!

Het gaat hier om een drietal artikelen, waarvan de delen twee en drie morgen respectievelijk overmorgen gepubliceerd zullen worden: “Wordt vervolgd”.