Gooi het roer om!
Mijn aanbeveling aan de politiek is dan ook om die moderne koffiemachine die “marktwerking” heet de deur uit te gooien. Laat de overheid vervolgens investeren in grote, innovatieve, creatieve en duurzame projecten. Bijvoorbeeld: een nationaal deltaplan voor alle lokale N-wegen; een nationaal deltaplan voor betaalbare huurwoningen (ook voor onze vluchtelingen); voortvarende aanpak van de ecologische hoofdstructuur; duurzaam vergroten van de sluizen in de Afsluitdijk; een nieuw en meer innovatief nationaal energieplan; een visie en een lange- en korte termijnstrategie op belangrijke infrastructuren zoals het spoor, het hoogspanningsnet, het aardgasnet, het telefonienet, de kabel en dergelijke; belangrijke culturele initiatieven; ontwikkelingshulp binnen en buiten Nederland, enzovoorts, enzovoorts. Alles innovatief, creatief en bovenal duurzaam!
Ik beschik over een lange lijst met interessante duurzame initiatieven op velerlei gebied waarvan de gehele Nederlandse bevolking kan profiteren. Maar waar komt het geld vandaan om deze grote investeringen te financieren? Aanvankelijk lenen op de kapitaalmarkt. Dat kost natuurlijk geld, namelijk rente. Kijk – daar zit al gelijk voordeel #1. De rente is vrijwel 0% en drukt dus nauwelijks op de begroting. Mensen kunnen weer aan het werk. Het aantal uitkeringen daalt, lonen en salarissen kunnen weer stijgen en mensen gaan weer consumeren. Bedrijven, bijvoorbeeld bouwondernemers en hun toeleveranciers gaan weer investeren en dragen belasting af. Wetenschappelijke instellingen dragen bij door innovatief onderzoek en het aandragen van creatieve oplossingen. Belastingopbrengsten stijgen. Op den duur hoeft de overheid niet langer te lenen en kan de staatsschuld afnemen mede dankzij begrotingsoverschotten. Mogelijke inflatie kan bestreden worden met het meest voor de hand liggende gereedschap: rente. Een paar procentpunten “gecontroleerde” inflatie – gecontroleerd met het dan wel werkende rentemiddel – is goed voor onze nationale schuld, onze eigen schulden en … vanwege de oplopende rente ook goed voor onze pensioenen.
Terwijl ik dit schrijf meldt het CBS dat er thans sprake is van negatieve inflatie. Goed of slecht? Dalende prijzen lijken erg leuk, maar vergeten we nu echt dat lonen, salarissen en pensioenen al jaren op hetzelfde niveau worden gehouden (dus reëel omlaag gingen)? En dat de tarieven van de honderdduizenden al of niet tegen-wil-en-dank benoemde zelfstandigen-zonder-personeel (zzp’er) al jaren dalen? Dus negatieve inflatie is voor onze economie en voor elk van ons individueel enorm slecht. We hebben geen behoefte aan dalende prijzen, lonen en tarieven, maar “gewoon… WERK!”.
Revolte, revolutie, burgeroorlog – het kan zomaar
Mensen die aan het werk zijn – goed betaald werk uitvoeren – zijn gelukkiger. Het voelt goed, het voelt beter. Als ook de gewone mensen weer goed betaald werk hebben, dan vallen zij minder snel over hoge bonussen van de mannen aan de top (ik zeg bewust mannen en dus niet vrouwen). Natuurlijk zijn die bonussen te hoog geweest en moeten absoluut naar een emotioneel verstandig niveau. Het verschil in inkomen – en vooral in vermogens – is op dit moment te groot en dat moedigt de diepe weerzin tegen het establishment verder aan. Tot de revolutie uitbarst: angry nativism tegen de kosmopolitische elites! De kans op toenemende burgerlijke ongehoorzaamheid, dalende belastingmoraal, opstanden en revoltes neemt zienderogen toe. Dat beperkt zich echt niet tot het Midden-Oosten. Kijk maar eens naar London (UK), Athene (Griekenland) en delen in Amerika. Dus waarom niet hier? Als we hier Jihadisten kunnen verwachten, waarom dan geen ontevreden Nederlanders die nu eindelijk wel eens de knuppel in het hoenderhok willen gooien. Een naam kennen we al. Revolutie of burgeroorlog in Nederland mag bij voortzetting van het huidige anti-arbeidsbeleid niet worden uitgesloten. Dat minister mr. Asscher (PvdA) meent met het pompen van een paar honderd miljoen euro’s in de Nederlandse economie het lek boven water te krijgen, toont de naïviteit en ondeskundigheid van deze regering aan. Gebruik dat geld om grote duurzame infrastructurele en andere projecten aan te nemen. En leen geld bij tegen lage rente om grotere, complexere, meer duurzame projecten aan te besteden. Dát creëert werk – gewoon… WERK!
En tenslotte: scheldt schulden kwijt voor mensen die met hun vingernagels boven het spreekwoordelijke ravijn hangen. Zonder kwijtschelding zullen zij nooit meer op een zinvolle wijze deel kunnen nemen aan de Nederlandse samenleving. Zij kwijnen weg (=vernietiging van potentieel talent) of vormen de wortels van een volksoproer.
Tenzij het verstand wint
Hopelijk breekt snel het verstand door en wordt gekozen voor welhaast Keynesiaans beleid: WERK! Nog vorige maand meldden ambtenaren dat er op dit moment geen ruimte is voor investeringen. Hoe beperkt kun je denken?! De huidige generatie denkt in beperkingen en bezuinigingen en niet langer in kansen en mogelijkheden. Het roer moet serieus om anders keert de wal het schip. Als mensen weer aan het werk gaan, weer inkomen verdienen en kunnen consumeren, uiteraard (deels) doorgaan met het terugbrengen van schulden en aflossen van hypotheken. Als mensen weer waardevol betaald werk verrichten en zichzelf weer in waarde zien toenemen, hun eigenwaarde weer zien stijgen, dan zullen zij minder tijd willen besteden aan twitter of Facebook om hun gal over de Nederlandse samenleving te spuien. Vluchtelingen kunnen met open armen worden ontvangen, want met al dat werk bij de overheid, in het bedrijfsleven en in de zorg zullen wij die handen, hun kennis en ervaring hard nodig hebben. Bovendien verlaagt hun aanwezigheid de gemiddelde leeftijd in Nederland en ook dat is weer goed voor onze pensioenen. Tenslotte zullen de ruimte voor gemeenschapszin weer zien groeien. Het alom getoond woord respect krijgt zijn betekenis terug en belangrijker: er wordt gewoon weer naar gehandeld. Dus “gewoon… WERK!” lost heel veel problemen in dit land op. Die oude Partij van de Arbeid – weet je nog, die partij met die “ideologische veren” – wist daar vroeger alles van.
WERK! WERK! WERK!
Afgelopen zaterdag, net toen ik het concept voor deze drie artikelen klaar had, schreef Caroline de Gruyter een van haar geweldige columns in NRC Handelsblad die dezelfde zorg weergeeft. Hier kun je haar column lezen: https://www.nrc.nl/nieuws/2016/08/05/in-europa-dreigt-sociale-kortsluiting-3478835-a1514894
Helemaal eens met je pleidooi voor gewoon goed betaald werk voor de mensen die om wat voor reden dan ook langer aan de kant staan , en die nu de boodschap krijgen dat ze bij gebrek aan banen of kansen ze dan maar hun energie moeten stoppen in onbetaald vrijwilligerswerk. Niets mis met dat werk en participatie op zich maar wel als het een uiting is van de voortdurende bezuiniging en vervanging van normaal betaald werk. En er zou ook niets mis mee zijn als iedereen dan ook een fatsoenlijk basisinkomen zou krijgen ( ook zo’n gewenste investering die nog niet in je rijtje staat). Als ervaren zestiger verwacht ik nog steeds weer aan de “goede”kant te komen met een normaal verdiend inkomen, maar ik herken ook het gevoel van verontwaardiging tegenover de “elite” die maar niet in beweging komt. Waarvoor waren er ook al weer socialisten? Waarom hebben we een EU opgericht ? Ik ga alvast de moestuin inrichten voor slechte tijden en blijf werken aan perspectief . Remind the gap ,awake, and invest !
Goed verhaal. Common sense…. Maar ja, common sense is net zo schaars als zwaar water. En de effecten van grote investeringsplannen zijn niet binnen de 4-jaarse verkiezingscyclus zichtbaar dus waarom zou een politicus zich daar aan wagen?
Nee, dit vereist leiderschap en DAT is onder politici NOG zeldzamer…